บทที่ 20 แสดงเป็นคนรัก

พรึ่บ!!

ร่างบางถูกผลักให้นอนลงไปอีกครั้ง แต่กลับมีเขาตามลงไปทับร่างของเธอไว้ สองมือถูกจับขึงไว้บนศีรษะ ร่างกายที่แนบชิดกันสนิทไม่มีช่องว่างให้เธอได้ขัดขืนหรือขยับหนี

“ฉันพูดตอนไหนว่าเป็นห่วงเธอ แล้วตอนไหนที่ฉันใจร้าย ถ้าหมายถึงตอนนั้นเธอได้เงิน ฉันได้สนุก ก็ถือว่าแลกกัน ส่วนนาฬิกาฉันจะทบต้นทบดอกหลัง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ